top of page

Manuel Chao Rovira. Mestre e coronel de Pancho Villa

Cruzamos as augas do Atlántico como fixeron moitos emigrantes do noso país pra buscar fortuna e chegamos a México, cunha das familias máis relevantes de Ribadavia, a familia Chao que co apellido extendeuse po lo país.

Hoxe o noso personaxe e Manuel Chao Rovira, mestre e coronel de Pancho Villa como di o título da nosa entrada de blog.

Manuel Chao Rovira naceu en Tuxpan (Veracruz) o 26 de Septembro do ano 1.883. Os seus país foron Ángel Chao e Ramona Rovira. Traballou en labores do campo ata o 1.900. Posteriormente se graduou na escola normai de Jalapa, escola fundada po lo mestre Enrique C. Rébsamen e a cal influi no sistema educativo ata os nosos día en México.

Alí o xóven Manuel aprendeu xeoloxía, historia, literatura e outras materias moi interesantes.

A príncipios de século trasladouse a Durango onde exerceu de mestre o foi director da escola "Nombre de Dios" e no ano 1.910 formou parte do Movimento de Madereristas na poboación de Baqueteras.

Afirmamos que como mestre rurai o seu traballo foi educar a os nenos daquel tempo e sempre cas súas inquetudes revoucionarias.

Chegou a tenente coroel as órdes de Pancho Villa na división Norte e como xefe de artelería partipou nas accions sobre Santa Bárbara, Ciudad Camargo e Hidalgo del Parral.

No 1.914 ata o 13 de maio foi gobernador do estado de Chihuaha, posto do que Pancho Villa intentou depoñerlo e ata fusilalo. En xunio de 1.914 cando iba a tomar o relevo da escolta Veustiano Carranza, pero ante as decions dos leales a Pancho Villa de tomar Carranza incorporouse a División Norte e interviu nos combates, sobresale a súa actuación sobre o cerro " A Sierpe ".

Manuel interviu a favor de Álvaro Obregón ( poesterior presidente de México) ante Pancho Villa pra que no o fusilaran en Chihuahua.

As cartas de Manuel Chao enviadas a don Silvestre Terrazas falan da vida diste home, na que sin lugar a dúbidas a sua presencia na historia de Chihuahua e trascendentai, no soio po la carreira militar sinon tamén por ser una home de principios e creencias que o distingiu dos demais dunha forma moi especial.

Aistiu a convención de "Augas Quentes" no octobre de 1.914 e foi comisionado da gobernación ata fin dise ano.

No ano 1.915 foi gobernador do estado federai baixo a presidencia de Eulalio Gutiérrez Ortiz.

Cando ascendeu a divisionario, Pancho Villa o designou xunto a Felipe Angeles como delegado de goberno pra organización dun goberno que unira todas as faccions revolucioarias.

Seus nomeamientos resaltan a personalidade que tiña, pero a sua sencillez foi esencial na súa persoa .

Combatiu sin éxito na batalla do Ébano, en San Luis Potosí, al ser derrotado marchou a Costa Rica. Aqui poido chegar a ser menistro da guerra, cousa que denegou pra non perder a súa nacionalidade mexicana.

Regresou no ano 1.923 ao país pra unirse a Rebelión delahuertista xunto cos exvillistas Hipólito Villa, Nicolás Fernández, Jesús Moreno y Jesús Villanueva. Foi segundo xefe dista rebelión no estado de Chihuahua.


Morreu fusilado en Jiménez, Chihuahua, no 26 de xunio de 1924.

Esperanza Sánchez de Chao (mestre) autora do libro "Ancora de Velaje" escribiu iste poema :


Preparen, Apunten ¡Fuego!

Fue maestro de escuela

y de las aulas,

pasó a la lucha armada

llevando sus ideales a la acción

siendo de los primeros que encendieron

la llama augusta de la Revolución,

la que estallara por injusticias

de un añejo sistema empecinado

en ahogar las ideas de libertad.

Ofrendóse en prestancia y en su prez

tras la ansiada esperanza

de ver la patria guiada

con lealtad y honradez.

Puso sus conocimientos

al servicio de la causa.

Gobernando con acierto

en su estado de adopción.

Y obtuvo en muchas batallas

los merecidos ascensos

su militar pundonor.

Más la larga contienda

en infames traiciones se trocó,

de esos rumbos torcidos

disentir prefirió

y al no aceptar falacias

el éxodo a otras tierras escogió.

Pero, hasta allá instáronle al regreso

los que se prometían lavar la afrenta

de quienes tomaron el mando al final

¡Cuanta desilusión a su retorno

y alto el castigo a invitación falaz!

¡Que ignominia el morir traicionado,

más aún cuando fluye la vida

en el cuerpo de un jóven soldado!

Y en aquel muro frío

con militar saludo,

esperó la descarga

que signaría su fin,

destruyendo ilusiones

de ver salva su patria

de los buitres malditos

que veían sólo en ella

un enorme botín.

En memoria del Gral. Manuel Chao R.

Fusilado en CD. Jiménez Chih.

A los 40 años de edad,

el 27 de junio de 1.924.

Documentación y enlaces.

- Manuel Chao. Wilkipedia

- Pancho Villa y la División Norte.

- Esperanza Sanchez de Chao : "Áncora de Velaje"

Featured Posts
Recent Posts
Archive
Search By Tags
No hay tags aún.
Follow Us
  • Facebook Basic Square
  • Twitter Basic Square
  • Google+ Basic Square
bottom of page